Үлгэр... зөвхөн үлгэр...

Урьд нэг цэцэн, тэнэг хоёр түшмэлтэй хаан байжээ. Хатны нь нүд өдөр бүр өвддөг байж. Хаан нэг өдөр цэцэн түшмэлээс,
- Манай хатны нүд яагаад ийм их өвддөг болоо вэ? гэж асууж гэнэ.
– Аа хөөрхий олон хүүхэд төрүүлснийх гэжээ. Тэгэхлээр мунхаг түшмэлээс мөн асуужээ.
– Аа хөөрхий ийм нэг нүдний өвчтэй л юм байж л дээ гэжээ. Хаан,
- “Цэцэн түшмэл олон төрснийх байх аа” гэж байна гэжээ. ... Мунхаг түшмэл,
- Тэгвэл өдөр бүр төрдөг тахиа таг сохор баймаар юм даа гэж.
Дараа өдөр нь хаан цэцэн түшмэлээс,
- Дэлхийн амьтны үр зулзаганаас хамгийн хөөрхөн нь юуны үр вэ бэ? гэж асуужээ.
- Аа хөөрхий хааны ач хөөрхөндөө гэжээ. Тэгэхэээр мунхаг түшмэлээс мөн асуужээ. Тэрээр,
- Аа нохойн гөлөгнөөс хөөрхөн үр зулзага ер үгүй гэжээ. 3 дах өдөр хаан цэцэн түшмэлээсээ,
- Миний энэ сахал яагаад ийм их ургаа вэ? гэжээ.
- Хаан та боов их зооглосных гэжээ. Мунхаг түшмэлээсээ асуусанд,
- Аа хөөрхий танд ийм их үс ургах учиртай юм байж л дээ гэв. Хааныг,
– "Цэцэн түшмэл боов их идсэнийх" гэж байх юм гэв. Мунхаг түшмэл,
- Тэгвэл энэ уханд хэн тийм их боов өгчихсөн юм бол доо гэжээ. Мөн дараа өдөр нь хаан цэцэн түшмэлээсээ,
- Хун шувуу яагаад ийм сайхан дуутай болов оо гэжээ.
- Аа тэр хүзүү хоолой урт ходоод нь гүнзгий болоод тэр ээ гэж. Хаан мунхаг түшмэлээсээ асуухад,
- Тэр төрөлхийн тийм сайхан дуутай амьтан гэв. Хаан,
- Цэцэн түшмэл “Хүзүү хоолой уртаас тэр” гэж байх юм гэв. Мунхаг түшмэл нь,
– Тэгвэл тэнэг түүнээс илүү дуутай баймаар юм аа гэв. Түүнээс хойш хаан мунхаг түшмэлээ “цэцэн” гэж ямба хүндийг нь ихэсгэж харин цэцэн түшмэлээ аргал түлшний боол болгосон гэдэг.