Хүү харсан нь

Зуны нэг сайхан өдөр нэгэн бадарчин зуслангийн айлуудаар хэсэн явж байгаад нэг айлд орсонд айлын авгай хүүхдээ хөхүүлж сууснаа бадарчинг хараад:
“Бадарчин гуай! Та энэ хүүхдийг хараад байж байгаарай. Би үнээгээ саагаад ирье!” гээд хувингаа барьсаар гарч гэнэ. Удсангүй бие биенээ танихгүй хоёр амьтан нэг нэгийгээ ширтэн суутал бадарчингийн харцнаас айсан жаал хүү бархирч гарч гэнэ. Гаднаас нөгөө авгай хувингаа барин орж ирээд ...“Та хүүг минь уйлахад юунд эс авав?” гэж хэлсэнд бадарчин “Би чиний хэлснээр өмнөөс нь хараад л байлаа. Гэтэл ашгүй уйлж гарлаа шүү” гэсэнд авгай хүүгээ аргадаж дуугай болгоод “Одоо хүүг уйлбал та авдаг юм шүү, би үнээгээ сааж дуусгая” гээд бас л гарч явж гэнэ. Удсангүй хүү нь бас л уйлж гэнэ.
Тэгэхлээр нь бадарчин хүүгий нь тэврэн гарч үүрэг дээрээ суулган бөхлөөд үүрсээр алсын замд гарч гэнэ. Гэтэл хүүгийн эх ихэд сандран хойноос нь гүйж ирээд “Бадарч гуай, та юу болж байгаа чинь энэ вэ?” гэсэнд “Чи л өөрөө хүү уйлбал та авдгийм шүү гэсэн шүү дээ! Тэгээд ашгүй уйлахаар нь хүүтэй боллоо гэж бодоод аваад явж байна. Эртхэн нэг айлд очиж хүүдээ юм уулгая” гэсэнд тэр авгай бадарчингаас хүүгээ салган авч гэртээ урин цай хоол хийж өгч дайлаад явуулсан гэдэг.

0 Сэтгэгдэл: