Үлгэр... зөвхөн үлгэр...

Эрт урьд цагт нэг өвгөн таван эр үхэр туугаад нэг модтой даваагаар давахаар хяр дээр нь гарахад нэг эмгэн бүхэл хонины мах чадаад шөлтэй нь төмөр торхонд хийгээд үүрэн явахыг үзээд,
- Та хаачих нь вэ? гэсэнд эмгэн,
- Миний хүү энэ модонд түлээ бэлтгэж байгаа юм. Түүнд хоол өгөх гэж явна гэж өчвөл тэр хүн эмгэнийг түлхэж унагаад мах шөлийг идэж уугаад давааны өвөр рүү маш маадгар сажилж гэлдэрч явжээ. ... Харин өнөөх эмгэний хүү хоолгүй болсондоо уурлаж дэргэдээ байсан нэг ургаа модыг үндэстэй нь булга татаж аваад нөгөө өвгөний хойноос явган гүйжээ. Мөнөөхөн өвгөн эргэж харахад эмгэний хүү бололтой нэг их том хар мод барьсан хүн хойноос нь гүйж явахыг үзээд өвгөн маш хурднаар морио гуядан таван шараа туух гэтэл тэр үхэр нь тарж зугтаад болохгүйд бүгдийг түүж өвөртлөн давхиад явж байсан нь гүйцэгдэхийн үед нэг гүвээ байжээ. Түүний цаана нэг өвгөн гэрийн гадаа түлээ хагалж суусанд саях хүн өгүүлрүүн,
- Өвгөн гуай. Өвгөн хүнд ялгаа юу байх вэ! Та надад туслана уу. Намайг энд хүн барих гэж явна. Та намайг нэг сайн газар нууж өгвөл болох уу? гэсэнд түлээ хагалагч өвгөн зөвшөөрч,
- За тэгвэл миний хамрын зүүн нүхээр орогтун! гэв. Өнөөх өвгөн хамрын нүхээр давхин ороод байтал эмгэний хүү модоо барьсаар түлээ хагалж байгаа өвгөний дэргэд ирээд,
- Морьтой өвгөн хаана байна? Чи түүнийг яасан бэ? гэсэнд,
- Би мэдэхгүй гэж тэр өвгөн хэлбэл,
- Чи яагаад мэдэхгүй байх вэ? Чиний дэргэд ирээд мөр нь алга боллоо гээд модоо далайжээ.
Түлээ хагалагч өвгөн айхдаа:
- Миний хамрын баруун нүхээр орно билээ гэж хэлсэнд мөнөөхөн хүү модоо чирсээр хамарт нь орж цааш явж байсанд харин мөн өвгөн морьтойгоо зогсож байсныг үзээд хоёулаа хэрэлдэж хүү модоо далайх гэтэл түлээ хагалж байгаа өвгөний хамар дотор юм сэрвэгнээд найтаасанд хамрын баруун нүхэнд байсан хүү нь баруун тивд унаж зүүн нүхэнд байсан өвгөн зүүн тивд унаж амар сайхан жаргажээ.