Үлгэр... зөвхөн үлгэр...

Урьд нэг бадарчинг айлд ороод сууж байтал хот айлынхан “Ноён маань ирлээ” гэж сүйд болцгоож гэнэ. Бадарчны орсон айл олон нялх хүүхэдтэй тул тун зовсон шинжгүй будаатай цай аягалан ууцгааж байлаа.
Ноён шууд ирээд бадарчны орсон айлд оржээ. Ноён оруут амар мэндээ мэдэлцэн хойморт суув. Бадарчин ч хувийнхаа мэндийг ноёны чихэнд дуулгаж. Гэрийн эмэгтэй ноёнд аяга арчиж өгөх гэсэн боловч дандаа эмтэрхий аяга байсанд аргагүй нэг эмтэрхий аяганд цай хийж өгвөл ноён аягатай цайг уулгүй бариад суугаад байв. Бадарчин зэвүү нь хүрч ...
“Ноёнтон гуай, та уу! Үртэй айлын аяга эмтэрхий, үрээтэй ноёны уурга хугархай байдаг юм” гэхэд Ноён
“Тийм ээ тэр үнэн” гээд эмтэрхий аягатай цайг анх удаа уусан гэлцдэг. Бадарчин тэр ноёны хүүхэдгүйг дайруулан ийнхүү чадсан гэдэг.